Nieuws

Tuin van de maand

Gepubliceerd: 1 juli 2024

Tussen de Velden, Nuenen (NB)

Voor de maand juli heeft de Open Tuinen Commissie gekozen voor de tuin Tussen de Velden (Open Tuinengids, nr. 331). Deze tuin is een echte zomertuin (8.000 m2) met een zwemvijver en ligt in het prachtige Brabantse landschap, in het dorpje Gerwen, een negentiende-eeuws kerkdorp in de gemeente Nuenen.

Oorspronkelijk bestond het perceel uit agrarische gronden met een veeteelt bestemming. Rondom de woonboerderij uit 1930 hebben opeenvolgende eigenaren de tuin aangelegd.

Zo stonden er al prachtige volwassen bomen, die de tuin houvast en structuur gaven toen de huidige eigenaren hier 17 jaar geleden kwamen wonen. Aan de westzijde wordt de tuin begrensd door een strook eiken. De oostzijde bestaat uit een bos van 2.000 m2 met populieren, beuken, berken, vlier en hazelaars. Eén van de populieren is zeker meer dan 50 jaar oud en verwelkomt je bij een wandeling door het bos. De klimop die de grond bedekt en zijn weg vindt in de bomen geeft het een sprookjesachtige sfeer en een mooi groen aanzicht ook in de winter.

Aan de achterzijde is de tuin open en kijkt uit over de landerijen met uitzicht op de molen ‘de Roosdonk’ en de St. Clementskerk van Nuenen. Beide veel geschilderd door Vincent van Gogh die enkele jaren in Nuenen heeft gewoond.

In het midden van de achtertuin ligt een achtvormige zwemvijver.

Planten zorgen voor de zuivering van het water waardoor er geen chloor nodig is en je in natuurlijk water kunt zwemmen. Rond de vijver liggen verschillende borders met een rustige inrichting, zowel qua structuur als kleur. De vele grassen geven hier een heerlijk gevoel van rust zowel in de zomer als in de winter.

Drie volwassen walnoten, 1 solitaire eik aan de rand van de zwemvijver en 2 kersenbomen vormen de pijlers van de achtertuin, zij geven houvast en geven naast vrucht ook schaduw. Een gazon verbindt de achtertuin met de voortuin.

De vorm van borders, paden, terras en zwemvijver is glooiend zonder rechte lijnen. Een bewuste keuze passend bij de omgeving en het huis, waarbij het geheel een bepaalde losheid uitstraalt.

Het perceel heeft veel hoogteverschillen en in plaats van deze op te heffen, zijn die op nog meer plaatsen toegepast, waardoor er eenheid ontstaat zonder veel veranderingen.

De voortuin is dieper dan gewoonlijk bij woonboerderijen en het heeft dan ook even geduurd voordat het plan was ontstaan om deze opnieuw vorm te geven. Uiteindelijk zorgden de vele sloten tussen de weilanden voor de juiste inspiratie: langwerpige borders in vrije vorm die lijken op sloten, omzoomd door lichtgele split.

In de voortuin komt het meeste zon en de beplanting hier heeft meer en fellere kleuren dan in de achtertuin.

De borders liggen in de lengterichting van het huis en zorgen zo ook voor verbinding. De beplanting bestaande uit vaste planten, één- en tweejarigen en dahlia’s is tot laat in de zomer mooi. Zeker in het strijklicht van de ondergaande herfstzon. De twee middelste borders hebben identieke beplanting.

In de zomer is de ondergaande zon over de velden goed te zien, maar elk seizoen is schitterend in de tuin Tussen de Velden, waar de eigenaren dan ook veel plezier aan beleven.